Patrick slikte zijn trots in, forceerde een strakke glimlach en zette zijn auto in zijn achteruit. Hij draaide om en nam een langere route naar de parkeerplaats, elke minuut tikte weg als een bom die op ontploffen stond.
Zijn hart bonsde van woede en stress – boosheid op de meisjes voor hun wrede onverschilligheid en stress omdat hij geen lege parkeerplaats kon vinden op een overvolle parkeerplaats. Na wat aanvoelde als een eeuwigheid, zag Patrick eindelijk een auto wegrijden van een parkeerplaats.