De sluiter van de camera ging af en bevroor wat een perfect moment leek. Maar diep van binnen voelde Oliver een rilling die hij niet van zich af kon schudden. “Er klopt iets niet,” dacht hij terwijl hij naar het kleine scherm van de camera staarde.
Zijn ogen werden wijder toen hij inzoomde. Een golf van angst overspoelde hem, waardoor zijn vingers trilden. “Wel verd…”, mompelde hij zachtjes. Was hij gewoon moe van een lange dag? Of staarde hij naar iets dat deze speciale dag op zijn kop kon zetten? Hij zoomde in op een specifiek deel van de foto, maar kon het nog steeds niet helemaal doorgronden.
Als trouwfotograaf was het Olivers taak om van de bruiloft de mooiste dag van het leven van het bruidspaar te maken. Hoe kon hij er de oorzaak van zijn dat het de slechtste dag van hun leven werd? Maar wat hij zag was te groot om te negeren, hij moest wel iets zeggen.