Ethan ademde uit, een mengeling van angst en vastberadenheid flitsten in zijn ogen. “Oké,” zei hij. “Maar je kunt maar beter een back-up plan hebben als dit niet werkt.” “Ik hou alles vanaf hier in de gaten en pas de besturing aan als dat nodig is,” stelde Martin hem gerust.
Hij vergrendelde de gashendel, zodat de trein zijn snelheid zou behouden. “Hou ze gewoon lang genoeg bezig zodat we het station kunnen bereiken. We moeten alleen nog even volhouden.” Ethan knikte en greep de sleutel stevig vast terwijl hij naar de deur liep die naar de gang leidde.