De reis naar auto 4 duurde ondraaglijk lang, elke stap vervuld van verwachting en angst. Martin’s geest krioelde van de mogelijkheden: Was Ethan in het nauw gedreven? Waren de dieven al doorgebroken? Het gebrek aan informatie knaagde aan hem, de spanning maakte van elke seconde een eeuwigheid.
Ethan zette zich schrap tegen de deur van auto 4, zijn armen trilden terwijl hij zich verzette tegen het onophoudelijke gebonk van de andere kant. De dieven schreeuwden, hun koevoeten schraapten tegen het metalen frame terwijl ze probeerden de deur open te krijgen.