“Ze zijn er bijna doorheen!” Riep Ethan. Martin greep hem bij zijn arm. “Laat het! Ren naar auto 3!” beval hij met een scherpe stem. De twee sprintten door de smalle gang, hun voetstappen weerkaatsten tegen de stalen vloer.
Toen ze auto 3 bereikten, vertraagde Martin niet. Zijn hart bonsde toen hij zijn hand stevig op de biometrische scanner legde. Even later klikte het slot met een luide klik en werd de deur verzegeld op het moment dat de dieven auto 4 binnenstormden.