Toen hij Laura eindelijk ontmoette, was zijn stem een scherp gefluister, doorspekt met paniek maar met autoriteit. “Laura, luister goed. Ga nu naar onze hut en doe de deur achter je op slot.
Wat je ook hoort, doe voor niemand open. Ik zal alles zo snel mogelijk uitleggen. Blijf gewoon veilig.” Laura’s stem trilde van angst maar had een vastberaden toon. “Ik begrijp het. Ik ga meteen.”