Susans hart bonsde in haar borstkas terwijl ze zich inspande om Lily’s gefragmenteerde en onsamenhangende beschrijvingen te begrijpen. De stem van het kleine meisje, trillend van angst en honger, deed Susans instincten opflakkeren van bezorgdheid.
Net toen ze probeerde meer informatie uit Lily te krijgen, klonk er een vaag, angstaanjagend geluid door de telefoon – een stille, verontrustende plof die bijna buitenaards leek in zijn plotselingheid. Het geluid was zo zacht dat het gemakkelijk gemist kon worden, maar Susan’s getrainde oren namen het verontrustende geluid waar en gaven haar een rilling over haar rug.
“Lily, is er nog iemand anders bij je in huis?” Susan’s stem, meestal kalm en rustig, was nu getint met een scherpe urgentie. Haar gedachten raasden over de betekenis van het mysterieuze telefoontje.