In een fractie van een seconde besloot Jenny hetzelfde te doen. Stilletjes greep ze naar haar telefoon, verborgen in haar tas. Met trillende handen activeerde ze de camera, waarbij ze ervoor zorgde dat de hoek onopvallend was zodat de agent het niet zou merken. Ze moest vastleggen wat er ging gebeuren.
De agent naderde haar auto weer, zijn uitdrukking streng en onverzettelijk. Jenny voelde de spanning toenemen. Toen hij bij haar raam kwam, stak zijn hand uit en greep haar arm stevig vast. Overrompeld door deze plotselinge agressie slaakte ze een hoog gilletje. “Ik zei, kom uit de auto!” blafte hij, zijn stem doorspekt met ongeduld en autoriteit. Hij was duidelijk niet van plan om ‘nee’ als antwoord te accepteren. Nu zijn dashcam uit stond, vond hij dat hij andere methodes kon gebruiken om haar te laten meewerken.