De agent ging op de bestuurdersstoel zitten en startte de auto. “Hier ga je spijt van krijgen,” zei hij onheilspellend, terwijl zijn ogen in de achteruitkijkspiegel de hare ontmoetten. De dreiging in zijn stem deed Jenny rillingen over haar rug lopen. Ze besefte dat ze in groot gevaar was.
Terwijl de auto wegreed, raasden Jenny’s gedachten over een mix van angst en wanhoop. Ze werd onder valse voorwendselen naar het politiebureau gebracht, beschuldigd van een misdaad die ze niet had begaan. De agent leek ervan overtuigd dat hij een crimineel te pakken had, die haar replica’s mogelijk in verband bracht met recente diefstallen uit een museum.