Maar iets wat ik deed had hem verrast, toch?, dacht Jenny bij zichzelf. Jenny greep het moment van zijn aarzeling aan en zocht naar een plausibele reden om zijn verzoek af te wijzen zonder de situatie te laten escaleren. is er een probleem met mijn voertuig? Heeft iemand iets verdachts gemeld?” vroeg ze, haar vragen getint met geveinsde onschuld.
Het geduld van de agent begon te tanen. Hij scande zenuwachtig de omgeving om hen heen, alsof hij op zoek was naar getuigen. Toen keerde zijn blik terug naar Jenny. “Kom uit het voertuig en open de kofferbak, NU!” schreeuwde hij, zijn stem zo hard dat er een beetje spuug uit zijn mond vloog.