Hij kon gewoon niet zien hoe zijn vader van een andere vrouw kon houden na zijn moeder. Zijn herinneringen aan zijn moeder waren gevuld met warmte, vriendelijkheid en genegenheid. Hij sloot zijn ogen en voelde een traan opkomen. Hij had zijn moeder al eerder verloren en nu zijn vader er ook niet meer was, voelde hij zich helemaal alleen. Er was niemand meer die van hem hield zoals zij deden, zeker Susan niet.
Maar er was meer. Jason kon het gevoel niet van zich afschudden dat Susan een bijbedoeling had om nu zo oplettend te zijn, vooral op de begrafenis. Kan het op de een of andere manier te maken hebben met de geheimen die ik eerder deze zomer onthuld heb? vroeg hij zich af, terwijl hij zijn vuisten balde terwijl hij eraan terugdacht.