Voor degenen die tijd met haar doorbrachten, was Lola meer dan alleen een tentoonstellingsstuk. Ze belichaamde gratie en kracht, waardoor ze een geliefd symbool van sereniteit en veerkracht werd. Na verloop van tijd begon een merkbare verandering Lola’s eens zo levendige aanwezigheid te overschaduwen.
Wat begon als een subtiele verandering werd geleidelijk aan meer uitgesproken. Lola, die altijd enthousiast was geweest over haar favoriete activiteiten, begon zich terug te trekken. Ze hield op met haar speelse routines, zoals slingeren aan touwen en klimmen met moeiteloze gratie.