Maar iets aan de manier waarop hij zijn hoofd vasthield, zijn gezicht verwrongen van de pijn, trok aan haar geweten. Ze wist dat de stad niet vriendelijk was voor mensen zoals hij. Tegen haar gewoonlijke instinct in besloot ze te stoppen. Leah draaide haar raampje omlaag en vroeg of hij hulp nodig had.
De man, met ogen vol wanhoop en opluchting, knikte en vroeg om een lift naar het ziekenhuis. Leah aarzelde even, dacht na over de mogelijke gevaren, maar gebaarde uiteindelijk dat hij moest instappen en zei tegen zichzelf dat het maar een kort ritje was.