De telefoon ging en verbrak de stilte in Marie’s woonkamer. Ze nam op, haar hart bonkte al toen een onbekende stem aan de lijn kwam. “Mevrouw, dit is agent Daniels van de politie. Ik ben bang dat het over uw kleinzoon gaat, Danny.”
Marie’s adem stokte, haar hoofd ging tekeer. “Wat is er met Danny gebeurd?” lukte haar, haar stem een dun draadje. De woorden van de agent waren kort en koud. “Het spijt me u te moeten informeren, maar hij is gearresteerd. Hij heeft hulp nodig – borggeld om hem vanavond vrij te krijgen.”
Haar hand trilde terwijl ze de telefoon vasthield, nauwelijks in staat om te verwerken wat ze hoorde. Ze wilde geloven dat dit een vergissing was, een nachtmerrie waaruit ze snel zou ontwaken. Maar de stem ging verder, kalm en dringend. “We hebben niet veel tijd. Kunt u hem helpen?”