Danny haalde rustig adem toen ze de ingang van het pakhuis naderden, zijn hartslag versnelde bij elke stap. Hun plan was simpel: een paar valse pakjes afleveren en discreet op zoek gaan naar iets dat zou kunnen bevestigen dat dit het hoofdkwartier van de oplichters was. De sleutel was om normaal te doen, hun hoofd laag te houden en geen argwaan te wekken.
Toen ze het gebouw binnenkwamen, kwam het interieur overeen met de ruwe buitenkant – donker, rommelig, met de vage geur van schimmel in de lucht. Een paar mensen zaten rond een geïmproviseerd kantoor, elk gefixeerd op een scherm, mompelend in headsets en nauwelijks opkijkend toen de twee “bezorgers” binnenkwamen.