Aan de tafel naast Brianna zat een ander gezin te lunchen. Een goed geklede vrouw zat met haar twee kinderen, hun borden volgeladen met eten. De kinderen lachten en kletsten opgewonden en gaven commentaar over hoe heerlijk alles was. Hun vreugde was voelbaar en stond in schril contrast met Brianna’s stille hoekje.
Adrian keek naar de tafel, zijn ogen vol verlangen. Brianna zag hoe hij naar de andere kinderen keek die hun eten verorberden, zijn uitdrukking was een mengeling van afgunst en verdriet. Haar borstkas verstrakte. Ze wilde wegkijken, maar de aanblik van zijn verlangen verpletterde haar vastberadenheid.