Brianna knielde weer neer en dwong zichzelf te glimlachen ondanks de brok in haar keel. “Adrian, ik weet hoe graag je dit wilt,” begon ze zachtjes, “maar ik kan het vandaag niet kopen. Ik beloof dat we volgende maand terugkomen en dan zal ik ervoor sparen, oké?”
Adrian’s gezicht vertrok meteen. “Nee!” riep hij, zijn stem trillend van woede. “Dat zeg je altijd, en we krijgen nooit iets!” Tranen welden op in zijn ogen toen hij de LEGO-doos voor haar voeten gooide, zich omdraaide en verder de winkel in rende, Brianna verstijfd achterlatend.