Alleenstaande moeder en kinderen in restaurant merken man die achter hen zit niet op

Vanuit haar ooghoeken zag Brianna de man in het witte T-shirt weer. Hij was nu in de winkel, een paar meter verderop, nonchalant lopend door de gangpaden. Haar hartslag versnelde. Wat wilde hij? Waarom volgde hij hen? Ze kreeg een ijzingwekkende gedachte: zou hij achter Adrian aanzitten?

Haar ademhaling werd oppervlakkiger naarmate haar angst toenam. Ze versnelde haar pas en scande verwoed elk gangpad. Het idee dat haar zoon iets zou overkomen, deed haar hart bonzen. Ze verstevigde haar greep op Lucy’s hand, vastbesloten om haar dochter niet uit het oog te verliezen.