Adam bleef nog even en deelde verhalen over zijn jeugd met Adrian en Lucy, maakte hen aan het lachen. Brianna luisterde en voelde een onverwachte lichtheid in haar hart. Haar eerdere zorgen vervaagden en werden vervangen door de warmte van de wetenschap dat er nog steeds goede mensen op de wereld waren.
Toen het tijd was om te vertrekken, omhelsde Brianna Adam stevig. “Bedankt voor alles. Je hebt niet alleen Adrian’s verjaardag goed gemaakt, je hebt me eraan herinnerd dat wonderen kunnen gebeuren wanneer je ze het minst verwacht.” Adam glimlachte en zei: “Het was me een genoegen. Je doet geweldig werk, Brianna. Vergeet dat niet.”