Sam voelde zich ongemakkelijk toen hij die ochtend de schoolbus instapte. Er voelde iets vreemds aan. Een scherpe, bijtende geur drong zijn neusgaten binnen, waardoor hij vol afschuw zijn neus dichtkneep.
De geur was eerst vaag, maar werd sterker bij elke stap die hij zette in de richting van zijn favoriete stoel achterin de bus. Sam Miller, een gewone twaalfjarige jongen, had een neus voor problemen, letterlijk.
Zijn beste vriend John grapte altijd dat Sam’s neus als die van een bloedhond was, altijd op zoek naar onheil of gevaar. Sam was een gereserveerde jongen die zich niet snel openstelde.