Zwaar teleurgesteld over de manier waarop de dingen waren gelopen, besloot Vernon naar een bar te gaan om zijn hoofd leeg te maken. De schemerige sfeer en het rustige geroezemoes van de gesprekken zorgden voor een tijdelijke ontsnapping aan zijn toenemende stress.
Aan de bar genoot Vernon van zijn drankje en overwoog hij zijn opties. Precies op dat moment herkende hij een bekend gezicht van de middelbare school. Het was Jake, een vriend die hij al jaren niet meer had gezien. Jake merkte Vernon op en kwam grijnzend naar hem toe. “Vernon, ben jij dat? Lang niet gezien!”