Tijdens de reis vanaf het vliegveld fantaseerde Vernon over het nemen van een warm bad en het maken van een stapel zachte pannenkoeken als ontbijt, een lekkernij die hij al meer dan een jaar niet had gegeten. De gedachte alleen al gaf hem een warm, donzig gevoel.
Toen Vernon tijdens de taxirit uit het raam keek, was de aanblik van nette gazons en rustige straten een verzachtende balsem na de turbulentie van de uitzending. Zijn opluchting werd echter snel vervangen door een gevoel van onbehagen op het moment dat hij uit de taxi stapte.