En dan was er die avond. Een paar maanden geleden wilde Emily naar een feestje van de middelbare school. Haar moeder was tot laat aan het werk, dus wendde Emily zich tot Mark. Ze dacht dat het een makkelijke vraag was: hij wilde graag aan haar kant staan, en ze had het niet mis. Met een nonchalant knikje gaf hij haar toestemming om te gaan.
De avond was leuk geweest, maar haar opwinding verdampte op het moment dat ze door de voordeur liep. Haar moeder wachtte in de woonkamer, met haar armen over elkaar en een donderende uitdrukking. “Hoe kon je naar een feestje gaan zonder het me te vragen?” Had Linda geëist.