Ze bracht de ochtend door met het afdrukken van posters van vermiste katten. Met een van de weinige foto’s die ze had – een kiekje van Orion op de vensterbank – voegde ze een korte beschrijving toe: “Grijze kat, blauwgroene ogen, antwoordt op Orion. Indien gevonden, bel alsjeblieft” Ze stopte ze in plastic hoesjes om ze tegen het weer te beschermen, haar handen trilden bij elke afdruk.
Het voelde onwerkelijk om Orions gezicht op telefoonpalen en bushokjes te plakken. Ze waagde zich in het plaatselijke restaurant, de bakker en zelfs in de kleine bibliotheek, waar ze beleefd toestemming vroeg om een flyer met een vermiste kat op hun deuren te plakken. “Hij is erg vriendelijk,” vertelde ze, terwijl ze haar stem probeerde te stabiliseren. “Laat het me alsjeblieft weten als je hem ziet.”