Aan het eind van de middag kwam de motregen terug en dwong haar terug naar huis te gaan. Haar kleren kleefden aan haar en ze hield de zaklamp vast alsof die de wanhoop kon afweren. Toen ze langs een supermarkt liep, hoorde ze twee klanten fluisteren. “Is dat het meisje met de vermiste kat?” Ze voelde haar gezicht blozen, verlegenheid vermengd met hopeloosheid.
Voor haar deur besefte ze hoe uitgeput ze was. Binnen stond haar antwoordapparaat te knipperen met een enkel bericht. Met bonzend hart drukte ze op play en verwachtte nieuws over Orion. Een zachte stem klonk.