Toen ze de dagboeken naar boven droeg, voelde ze een golf van verantwoordelijkheid. Dit was niet alleen een intrigerende ontdekking; het was geschiedenis – iemands levensverhaal dat anders misschien verloren was gegaan in de tijd. Ze sloot het valluik zorgvuldig achter zich, in de wetenschap dat ze alles beneden wilde bewaren voor deskundig onderzoek.
Ze hield zich aan haar belofte en nam de volgende ochtend meteen contact op met dokter Ellis. Ademloos van opwinding beschreef ze de verborgen kelder en zijn inhoud. De curator stond erop om onmiddellijk langs te komen en bracht een klein team mee dat was uitgerust om met kwetsbare relikwieën om te gaan.