Dagen werden weken en Orion bloeide op onder Eliza’s hoede. Ze richtte een klein hoekje in de woonkamer in met een krabpaal en wat speelgoed. Elke avond, als ze op haar laptop zat te typen voor haar werk, krulde Orion zich naast haar op, zachtjes spinnend.
Ondanks zijn zachtaardige houding, toonde Orion een talent voor kattenkwaad. Hij ontdekte hoe hij kastdeurtjes open kon peuteren en op stofkluiten onder de bank kon jagen. Eliza vond zijn grenzeloze nieuwsgierigheid vertederend, een weerspiegeling van haar eigen gretigheid om op onderzoek uit te gaan en een nieuw begin te maken in Maplewood.