In de stilte van het toilet fluisterde Amelia tegen zichzelf: “Het zijn gewoon kriebels. Hij is aardig, misschien een beetje intens, maar dat is geen misdaad.” Ze spatte water op haar gezicht in de hoop haar hoofd leeg te maken. Maar het knagende gevoel bleef en haar spiegelbeeld leek haar geruststellingen in twijfel te trekken.
Amelia haalde een paar keer diep adem en probeerde het onbehaaglijke gevoel weg te duwen. Hoewel Jonathans gedrag vreemd was, had het geen grote grenzen overschreden. Ze herinnerde zichzelf eraan dat niet alles perfect was op een eerste afspraakje; mensen hadden gebreken en ze wilde niet te snel conclusies trekken op basis van haar eigen angsten.