“Dank u,” fluisterde ze tegen de ober, met een licht trillende stem. Terwijl ze de tissues aannam, leunde ze dichterbij en mompelde: “Ik heb een Angel shot nodig.” De ogen van de ober werden even groot van verbazing, maar hij bedaarde snel en knikte subtiel voordat hij wegliep.
Amelia’s hart bonsde toen ze de ober naar de bar zag verdwijnen. Ze bad dat haar boodschap was ontvangen, dat de ober haar stille smeekbede om hulp had begrepen. Ze kon het zich niet veroorloven om naar Jonathan om te kijken, omdat ze hem niet wilde waarschuwen voor haar groeiende angst.