De gedachte deed Johns hartslag sneller slaan. Zijn auto stond niet bepaald verborgen en voor iemand die oplette, zou het er verdacht uit kunnen zien. De man en Anna wierpen verschillende blikken in de richting van de weg en elke keer vreesde John dat hun ogen te lang op zijn voertuig zouden blijven hangen en zo zijn aanwezigheid zouden verraden.
Maar na enkele minuten kijken begon John te beseffen dat de man niet naar hem keek. Hij lette helemaal niet op de auto. De veelvuldige blikken op de weg waren niet uit achterdocht, maar uit verwachting. John ademde langzaam uit, zich realiserend dat ze op iemand anders aan het wachten waren.