Emily grinnikte terwijl ze naar John keek, die aandachtig naar de fantastische verhalen van hun dochter luisterde. Volgens Caroline was Anna alles wat ze niet was: extravert, gedurfd en vol kattenkwaad. In het begin vonden zowel John als Emily de verhalen charmant, in de veronderstelling dat Anna gewoon een ander personage was in Caroline’s uitgebreide wereld van verzinsels.
Geïntrigeerd door deze nieuwe “beste vriendin”, stelde John vragen over Anna en glimlachte terwijl hij Caroline vertelde hoe graag hij haar wilde ontmoeten. Hij ging ervan uit dat het gesprek daar zou eindigen, omdat hij dacht dat het verhaal van een tweelingzus weer zo’n grillig verhaal was. Hij wist niet dat dit nog maar het begin was.