John bleef echter volhouden. “Wat als er echt een meisje in haar klas zit dat op Caroline lijkt? Misschien geeft ze haar deze verhalen en beïnvloedt ze haar op een slechte manier. Of wat als het meisje niet bestaat en Caroline steeds verder wegzakt in haar fantasiewereld? Denk je niet dat dat een punt van zorg is?”
Emily schudde haar hoofd, niet overtuigd. “Het zit allemaal in haar hoofd, John. Ze heeft altijd al een levendige fantasie gehad en ze is pas negen. Deze Anna moet haar verbeelding zijn en dit zal snel overwaaien.” Hoewel John moest toegeven dat Emily gelijk had, bleven zijn gedachten onrustig.