De dag was helder en zonnig geweest, maar toen het object in zicht kwam, begonnen donkere wolken vanuit het niets aan te komen rollen, onheilspellend ronddwarrelend. Er hing een koude rilling in de lucht waardoor haar nekharen overeind gingen staan. Dit voelde heel erg verkeerd aan.
De kinderen leken echter gebiologeerd. Ze staarden vol ontzag naar het gloeiende voorwerp, hun brede ogen eerder gevuld met verwondering dan met angst. Zonder waarschuwing, een van hen brak in een run in de richting van het bos, het volgen van de schijf als het langzaam dreef in die richting.