Theresa snakte naar adem van opluchting. Maar ze kon de rilling die zich diep in haar botten had genesteld niet van zich afschudden. Eén voor één werden de kinderen wakker. Ze knipperden, verward, gedesoriënteerd, maar zagen er verder ongedeerd uit.
Theresa’s hart bonsde nog steeds in haar borstkas terwijl ze vol ongeloof naar hen stond te kijken. Wat was er zojuist gebeurd? Wat had ze net gezien? Theresa kon helemaal niet omgaan met deze bizarre reeks gebeurtenissen.