Het duurde niet lang voordat de ouders arriveerden, hun gezichten verwrongen van angst en verwarring. Theresa kon het ongeloof in hun ogen zien toen ze vertelde wat er was gebeurd – het vreemde voorwerp, de instorting van de kinderen. Haar woorden klonken onmogelijk, zelfs voor haar.
Het scepticisme was voelbaar. Een moeder stapte naar voren, haar stem scherp. “Over welke onzin heb je het? Vliegende voorwerpen? Echt waar? Verwacht je dat we dat geloven?” Een andere ouder antwoordde beschuldigend: “Wat heb je ze gegeven? Een soort bedorven voedsel?”