Het schoolhoofd werd erbij gehaald en drong aan op antwoorden die ze niet had. Theresa stond er middenin, haar gedachten duizelden. Ze voelde hun ogen op haar gericht – veroordelend, beschuldigend – maar ze kon het beeld van die pulserende, gloeiende vliegende schotel niet uit haar hoofd zetten.
De nasleep liet Theresa hol achter – haar geest vertroebeld door shock, angst en een groeiend gevoel van verwarring. Ze speelde de gebeurtenissen eindeloos na, maar hoe ze ook probeerde de waarneming uit te leggen, niemand geloofde haar. Het scepticisme voelde verstikkend.