Het huis van oom Greg was meer dan een verzameling stenen en mortel; het was als een levend plakboek vol herinneringen. In elke kamer weerklonken de geluiden van gelach, verhitte discussies en de vele familiebijeenkomsten die er door de jaren heen hadden plaatsgevonden.
Maar ondanks alle herinneringen die het huis vulden, stond de garage apart, een stille bewaker met zijn geheimen stevig opgesloten. Mindy merkte vaak dat haar moeder weemoedig naar de garage staarde, haar ogen weerspiegelden een mengeling van verlangen en verdriet.