De herinneringen achtervolgden hem als donkere schaduwen, fluisterden herinneringen aan verlies en opoffering. Hij had vrienden verloren in de strijd, jonge mannen met dromen als de zijne, en hun gezichten flitsten vaak aan hem voorbij in momenten van stilte.
De barman, een jonge vrouw genaamd Carla, keek op toen hij aankwam en haar blik bleef even op hem hangen. Hun blikken ontmoetten elkaar, maar toen richtte ze zich weer snel op haar werk, het afvegen van de bar en het klaarmaken van de drankjes voor de klanten.