“Werk je hier graag?” vroeg hij, oprecht geïnteresseerd. “Ja,” zei ze, zichzelf verbazend door de overtuiging in haar stem. “Het is niet wat ik voor altijd wil doen, maar het is goed voor nu. Het voelt… levend, weet je?”
Zijn blik verzachtte verder, een vleugje trots glinsterde in zijn uitdrukking. “Dat is goed. Je verdient zo’n leven.” Zijn woorden raakten een snaar in haar en ze voelde een onverwachte verwantschap tussen hen groeien.