“Hallo,” zei ze, met een lichte stem terwijl ze de artikelen begon te scannen. De ene piep na de andere leek in Jacobs oren te echoën, elke piep herinnerde hem aan het stijgende totaal. De kassière pauzeerde even en keek naar Jacobs jas. Het was een oude camouflagejas, gerafeld aan de randen maar nog steeds stevig.
“Heeft u in het leger gediend?” vroeg ze, nieuwsgierig op een zachtere toon. Jacob keek op, geschrokken van de vraag. “Ja,” zei hij na een tel, zijn stem rustig. “Lang geleden.” Ze schonk hem een oprechte glimlach, haar handen even stilhoudend over de voorwerpen.