Jacob schudde meteen zijn hoofd en stond iets te snel op. “Mevrouw, dat is heel vriendelijk, maar dat kan ik niet accepteren,” zei hij, zijn stem gespannen. “Ik zoek het wel uit.” De tienerjongen stapte ongemakkelijk naar voren en stak zijn handen in de zakken van zijn capuchon.
“Luister, man,” zei hij met een lage stem. “Ik heb niet veel, maar ik heb wel vijf dollar bij me. Je kunt het aannemen als het helpt.” Jacob knipperde, verrast. Hij keek naar de jongen, die schaapachtig wegkeek alsof hij zich schaamde dat hij überhaupt iets aanbood.