De kassière deed het bier bij zijn tas en de oudere vrouw grinnikte toen ze het extra geld overhandigde. “Zie je?” zei ze. “Alles geregeld.” Jacob greep de tassen vast, zijn handen trilden lichtjes. “Ik weet niet wat ik moet zeggen,” zei hij, terwijl zijn stem brak.
“Jullie hebben allemaal meer voor me gedaan dan ik ooit zou kunnen terugbetalen.” De oudere vrouw stapte naar voren en legde een zachte hand op zijn arm. “Je hebt meer gegeven dan je weet, Jacob,” zei ze. “Aan dit land, aan je familie. Vergeet dat niet. En wees niet bang om hulp te aanvaarden als het je wordt aangeboden.”