Zenuwachtig greep hij ernaar. Een kruidenier in de buurt had een kassier nodig voor de nachtdienst. Zonder aarzelen sprintte hij drie straten verder, het brandende gevoel in zijn longen negerend. Toen hij de winkel binnenstormde, trof hij de manager – een vermoeide man in een gekreukeld schort. Derrick smeekte om een onmiddellijke baan.
De manager fronste, duidelijk sceptisch over Derricks wanhoop. Werknemers waren moeilijk te vinden en het bord stond er niet voor niets. Hij gaf Derrick een klembord met formulieren en vroeg om een snelle achtergrond. Derricks pen trilde, zijn hoofd gonsde van de beelden van Rusty’s vervagende leven.