Binnen een paar minuten was Derrick voorlopig aangenomen. Hij zou ’s nachts werken, schappen bevoorraden en indien nodig de kassa bedienen. Opluchting botste met paniek. Hij had maar een paar uur om genoeg geld bij elkaar te schrapen voor Rusty’s operatie. Elke seconde die verstreek voelde als het tikken van een klok.
De duisternis kroop over de parkeerplaats toen Derrick zijn post innam achter een schemerig verlichte kassa. Zijn eerste klanten waren nachtelijke zwervers op zoek naar snacks of last-minute benodigdheden. Hij rommelde met barcodes en probeerde zijn uitputting op afstand te houden. Toch voelde elke piep van de scanner als vooruitgang.