Luka volgde de kolossale zwarte beer, zich ervan bewust dat dit wel eens zijn laatste avontuur zou kunnen zijn.
Enkele ogenblikken eerder was de beer voor zijn raam verschenen. Hij zwaaide naar hem, een ongehoord gedrag voor een beer, wat duidde op een dringende boodschap. Dit was geen eenmalige gebeurtenis; drie dagen achter elkaar had de beer als een bezetene gezwaaid. Luka voelde een teken en besloot te volgen.
Toen hij zich in het bos waagde, werd Luka gevoed door een mix van angst en vastberadenheid. Ondanks het risico was hij vastbesloten om de beer te volgen, gedreven door het geloof dat hij iets essentieels probeerde over te brengen. En Luka zou snel te weten komen wat…