De aanblik van de beer joeg echter een schok van angst door haar heen. Ondanks Luka’s verhalen over de gebeurtenissen van de vorige dag en de geanimeerde verhalen van de kinderen, had ze ze niet echt geloofd. De realiteit van de aanwezigheid van de beer was een schokkende verrassing, de waarheid veel angstaanjagender dan welk verhaal dan ook. Ze dacht dat ze een grap met haar uithaalden.
Haar kinderen hadden enthousiast over de ontmoeting verteld, hun gezichten oplichtend van opwinding terwijl ze zich in elk detail verdiepten. Andrea had meegespeeld, niet willen temperen hun geesten. Later, toen Luka hun verhaal had bevestigd, had ze hem opgebiecht dat haar geloof slechts een schertsvertoning was voor hun kinderen. Maar nu, geconfronteerd met de onmiskenbare realiteit van de aanwezigheid van de beer, was er geen ruimte meer voor twijfel of verwerping.