Het pad leidde Luka naar onbekende gebieden van het bos en onthulde de ongerepte schoonheid van de natuur in haar ongetemde vorm. Hij verwonderde zich over de ongerepte landschappen die zich voor hem ontvouwden, gefascineerd door de majesteit die hem omringde. Maar ondanks de aantrekkingskracht bleef hij op zijn hoede.
Te midden van het ontzagwekkende landschap kon hij de realiteit niet van zich afschudden dat hij een wezen volgde dat in staat was om kwaad te doen. De herinnering weerklonk in zijn hoofd en spoorde hem aan alert te blijven, want hij was nog steeds in het gezelschap van een potentiële moordmachine.