Waarom had de beer hem inderdaad uitgekozen om hem te volgen? Dat was een vraag die in Luka’s hoofd bleef rondspoken en die bijdroeg tot het groeiende mysterie dat zich stilaan openbaarde. Of had hij het verkeerd begrepen? Luka keek opnieuw naar de beer, plots minder zeker. Had de beer hem überhaupt opgemerkt? Plotseling leek het daar niet meer op. Had hij de acties van de beer verkeerd geïnterpreteerd en zichzelf mogelijk in een gevaarlijke situatie gebracht? Had hij zich dom gedragen door hem te volgen? Bracht elke stap dieper het bos in hem dichter bij een onzichtbare bedreiging?
De antwoorden lagen verderop, verborgen in de geheimen van het bos, verstopt in de mix van schaduwen en flarden zonlicht. Zijn hart bonsde van opwinding en angst terwijl hij verder het onbekende in ging, met de grote gestalte van de beer voorop door het struikgewas.