Even voelde Sebastian de spanning tussen hen oplopen. Hij wilde ruzie maken, antwoorden eisen, maar zonder geldige reden of bevel wist hij dat hij te ver ging. Met tegenzin stapte hij achteruit, onzeker over wat hij moest geloven.
Terug in de auto gingen Sebastians gedachten op hol. Zijn gevoel schreeuwde dat er iets mis was, maar er was niets wat hij officieel kon doen – geen bewijs, geen reden om iets te doen. Terwijl hij wegreed, achtervolgde het lege raam hem en liet vragen achter die hij niet van zich af kon schudden.