Toen hij het bureau uitliep, kronkelden schaamte en verwarring in zijn borst. Hij had zijn instinct gevolgd en toch had hij het mis, of toch niet? Het meisje was er geweest, daar was hij zeker van. Maar nu leek het niets meer dan een vervagende herinnering.
Thuis voelde de schorsing van een week als een eeuwigheid. Zijn gedachten bleven teruggaan naar het huis, naar de stellige ontkenningen van de man en naar het meisje dat elke dag naar hem had gezwaaid. Ze kon toch geen verzinsel van hem zijn?